BLAU 

3 juni Kroisbach, Oostenrijk: Ik kijk naar de grond, de vloer bestaat uit betonnen vlakken van twee op twee meter, verweerd met op sommige plaatsen uitgespoeld cement waardoor de rolkeien zichtbaar worden. Tussen de vlakken werden de ongeveer één centimeter dikke voegen gevuld met grillige lijnen bitumen dat op sommige plaatsen verdwenen is, en door de druk van mijn vinger meegeeft en langzaam weer naar z'n oorspronkelijke vorm terugkeert. In één van de lege voegen gevuld met zand staat een plukje gras omringd door kleine schilfers steen. Zeven sprieten waarvan drie rechtopstaand, twee naar het oosten gericht, het derde naar het westen. De vier andere liggen plat tegen de grond en vormen een perfect kompas. In de as van elke spriet tekent zich een plooi af die het blad de sterkte geeft om z'n vorm te behouden. Variërend van groen naar geel twijfelen ze tussen gezond zijn of niet, verdergaan of opgeven. Kleine rode, één millimeter grote luizen kruipen door het zwaar gehavende landschap en beseffen dat ze maar enkele minuten de tijd hebben zich voort te planten.

Ik verpletter ze ongewild op dit blad bij het schrijven.

ARTIST | GEERT VERBRUGGEN

geert verbruggen